สมชายกะสมชาติ.....เป็นเพื่อนซี้กันตกเย็นหลังเลิกงานทุกวัน 2 คนนี้จะต้องหาที่ดื่มกินกันเป็นประจำ แต่เผอิญวันนี้...... เป็นช่วงปลายเดือน......ทั้ง 2 จึงหมดงบที่จะพอไปนั่งดื่มกันตามปกติ
สมชาย.......เฮ๊ย ไอ้ชาติ !! เอ็งมีตังเหลือเท่าไหร่ว๊ะ ?? ทั้งเนื้อทั้งตัวข้าเหลืออยู่แค่ 10 บาทเองหว่ะ
สมชาติ.......ข้ามีอยู่ 20 เองหว่ะ.......เอาไงดีอ่ะ
ทั้ง 2 ครุ่นคิดกันอยู่พักใหญ่.....
สมชายก็เอ่ยขึ้นว่า........ ไอ้ชาติ...เอ็งเอาตัง 20 บาทของเอ็งมารวมกับข้านี่..
สมชาติ.......มันก็ยังได้แค่ 30 เองนี่หว่าาาา..............เบียร์เหยือกนึง..ถูกๆก็ 90 เข้าไปแล้วนะโว๊ย
สมชาย.......เออน่าาาา.......เอ็งเอาตังมาให้ข้าละกัน...แล้วเราไปร้านเซเว่นฯกัน
และแล้วทั้ง 2 จึงพากันไปร้านเซเว่นฯ จากนั้น สมชายก็ได้ซื้อไส้กรอกบิ๊กไบค์มาในราคา 30 บาท เมื่อได้ไส้กรอกมา..เจ้าสมชายก็เอาไส้กรอกยัดเข้าไปไว้ในเป้ากางเกง..แล้วเอ่ยขึ้นว่า
สมชาย.......ไปโว๊ยยย........เราไปหาเบียร์กินกัน...คืนนี้ข้าจะพาเอ็งลุยถึงเช้าเลย 555
ทั้ง 2 พากันไปยังเบียร์การ์เด้นแห่งหนึ่ง จัดแจงสั่งเบียร์มาดื่มเหยือกแล้วเหยือกเล่า
สมชาย.......เฮ๊ยยย....ไอ้ชาติ เราเปลี่ยนร้านดีกว่าว่ะเริ่มกร่อย สาวๆไม่มีแล้วว่ะร้านนี้
สมชาติ.......ก็ดี...เอาไงเอากันสมชาย.......บ๋อย !!!! เช็คบิล !!!!!
พอบ๋อยนำบิลมาที่โต๊ะ สมชายก็เอามือรูดซิปกางเกงตัวเองแล้วควักเอาไส้กรอกที่เตรียมไว้...ออกมา จากนั้นสมชาติก็ก้มลงไปดูด....ไส้กรอก อย่างเมามันส์ บ๋อยเห็นเช่นนั้นจึงเอ่ยอย่างเสียงดังขึ้นว่า....... ไอ้พวกเกย์บ้า...ไอ้วิตถาร ไอ้โรคจิต...พวกเอ็งรีบออกไปจากร้านเดี๋ยวนี้เลยนะ...ไป !!!!
ทั้ง 2 ใช้วิธีนี้ตระเวนดื่มเบียร์ฟรี ไปแทบจนจะถึงเช้าเปลี่ยนร้านมาแล้วประมาณ 7 - 8 ที่ .... ก็ใช้วิธีนี้ได้ผลมาตลอด.....
สมชาติ.......เฮ๊ยยยย...ไอ้ชาย....ข้าว่าคืนนี้เราพอกันเหอะว่ะ..ข้าชักเมื่อยปากเมื่อยคอแล้ว..ก้มๆเงยๆมาทุกร้านเลยว่ะ
สมชาย.......เอ่อ..ก็ดีเหมือนกันว่ะ...
เพราะข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไส้กรอกมันหล่นหายไปตั้งแต่ร้านไหนแล้วว่ะกูแสบไปหมดแล้ว ..........
เอิ้ก.......!!!!!!!!!!!
February 8, 2008
February 7, 2008
ผลของการกินไก่
บุญล้วน กะ สายเจียม กินอยู่กับฟาร์มเลี้ยงไก่ขนาดยักษ์ของบริษัท ซีบีฟาร์ม เมื่อทั้งคู่ต้องไปโรงเรียนที่อยู่ไม่ไกลจากฟาร์มเท่าไรนัก พวกเขาก็เรียนอยู่ชั้นและห้องเดียวกันมาโดยตลอด เมื่อถึงเวลาอาหารกลางวันคนทั้งสองก็จะเอา ปิ่นโตอาหารที่พ่อแม่เตรียมมาจากบ้านขึ้นมากินพร้อมกันทุกวัน
แน่นอนอาหารที่อยู่ในปิ่นโตจะต้องเป็น ไก่ทุกมื้อ เหตุการณ์ผ่านไปหลายปีจนกระทั่งทั้งคู่อายุได้ 12 ขวบ
เที่ยงวันหนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังนั่ง รับประทานอาหารอยู่นั้น เด็กชายบุญล้วนสังเกตว่าอาหารในปิ่นโตของเด็กหญิงสายเจียมไม่ใช่ไก่
บุญล้วน : เธอไม่กินไก่แล้วหรือ ?
สายเจียม : ฉันไม่กินไก่อีกแล้ว เพราะฉันสังเกตเห็นว่าที่ตรงนั้นของฉันมันขึ้นขน สงสัยจะกินไก่มากไป
บุญล้วน : ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?
เด็กหญิงสายเจียมดึงกระโปรงของเธอขึ้น เด็กชายบุญล้วนเห็นขนที่ตรงนั้นตามที่เธอบอก
บุญล้วน : เออ จริงด้วยซี แต่แปลกแฮะฉันไม่เห็นเป็นอย่างเธอ
หลังจากวันนั้นเด็กชายบุญล้วนยังคงกินไก่เป็นอาหารกลางวันต่อไป ในขณะที่เด็กหญิงสายเจียมไม่ยอม กินไก่อีกเลย
เหตุการณ์ผ่านไปหนึ่งปี เที่ยงวันหนึ่งเด็กหญิงสายเจียมสังเกตเห็นว่าเด็กชายบุญล้วนไม่ได้เอาไก่มากินเหมือนเช่นที่เคย
สายเจียม : เธอไม่กินไก่อีกแล้วหรือ ?
บุญล้วน : อ๋อ ฉันไม่กินแล้วเพราะฉันก็มีขนขึ้นที่ตรงนั้นเหมือนกัน
สายเจียม : ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?
เด็กชายบุญล้วนดึงกางเกงเขาลงมา เด็กหญิงสายเจียมเห็นเข้าถึงกับตาค้าง
สายเจียม : แย่แล้ว ฉันว่าเธอหยุดกินไก่ช้าไปหน่อยนะ เพราะไม่ใช่แค่ขนงอกออกมาเท่านั้น ตอนนี้ คอไก่มันก็ออกมาด้วยแถมยังมีกึ๋นออกมาอีกสองลูกต่างหาก
แน่นอนอาหารที่อยู่ในปิ่นโตจะต้องเป็น ไก่ทุกมื้อ เหตุการณ์ผ่านไปหลายปีจนกระทั่งทั้งคู่อายุได้ 12 ขวบ
เที่ยงวันหนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังนั่ง รับประทานอาหารอยู่นั้น เด็กชายบุญล้วนสังเกตว่าอาหารในปิ่นโตของเด็กหญิงสายเจียมไม่ใช่ไก่
บุญล้วน : เธอไม่กินไก่แล้วหรือ ?
สายเจียม : ฉันไม่กินไก่อีกแล้ว เพราะฉันสังเกตเห็นว่าที่ตรงนั้นของฉันมันขึ้นขน สงสัยจะกินไก่มากไป
บุญล้วน : ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?
เด็กหญิงสายเจียมดึงกระโปรงของเธอขึ้น เด็กชายบุญล้วนเห็นขนที่ตรงนั้นตามที่เธอบอก
บุญล้วน : เออ จริงด้วยซี แต่แปลกแฮะฉันไม่เห็นเป็นอย่างเธอ
หลังจากวันนั้นเด็กชายบุญล้วนยังคงกินไก่เป็นอาหารกลางวันต่อไป ในขณะที่เด็กหญิงสายเจียมไม่ยอม กินไก่อีกเลย
เหตุการณ์ผ่านไปหนึ่งปี เที่ยงวันหนึ่งเด็กหญิงสายเจียมสังเกตเห็นว่าเด็กชายบุญล้วนไม่ได้เอาไก่มากินเหมือนเช่นที่เคย
สายเจียม : เธอไม่กินไก่อีกแล้วหรือ ?
บุญล้วน : อ๋อ ฉันไม่กินแล้วเพราะฉันก็มีขนขึ้นที่ตรงนั้นเหมือนกัน
สายเจียม : ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?
เด็กชายบุญล้วนดึงกางเกงเขาลงมา เด็กหญิงสายเจียมเห็นเข้าถึงกับตาค้าง
สายเจียม : แย่แล้ว ฉันว่าเธอหยุดกินไก่ช้าไปหน่อยนะ เพราะไม่ใช่แค่ขนงอกออกมาเท่านั้น ตอนนี้ คอไก่มันก็ออกมาด้วยแถมยังมีกึ๋นออกมาอีกสองลูกต่างหาก
February 4, 2008
เมื่อได้รัก
เมื่อตอนอายุ 5 ปี ..
ฉันบอกว่า..ฉันรักเธอ
เธอเอียงคอน้อยๆ ..
กระพริบตาอันกลมโตของเธอ ..
แล้วถามฉันว่า …
“หมายความว่า..อะไรหรือ?”
----------
เมื่อตอนอายุ 15 ปี
ฉันบอกว่า...ฉันรักเธอ
เธอหน้าแดงก่ำ ..ก้มหน้าเล่นชายเสื้อเธอเอง
รู้สึกว่า..เธอกำลังยิ้มอยู่
----------
เมื่อตอนอายุ 20 ปี
ฉันบอกว่า..ฉันรักเธอ
เธอซบลงบนไหล่ฉัน ..กอดแขนฉันไว้แน่น
ราวกับกลัวว่า...ฉันจะหายจากไป..ต่อหน้าเธอ
----------
เมื่อตอนอายุ 25 ปี
ฉันบอกว่า...ฉันรักเธอ
เธอวางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะ ..
แล้วเดินมาดึงจมูกฉัน...พร้อมกับพูดว่า...
“รู้แล้ว! ตื่นขึ้นมาได้แล้ว ..จะนอนไปถึงไหน?”
----------
เมื่อตอนอายุ 30 ปี
ฉันบอกว่า..ฉันรักเธอ
เธอหัวเราะ..แล้วพูดว่า
“ถ้าเธอรักฉันจริงๆ ..เลิกงานแล้ว..ก็อย่าเถลไถลไปที่อื่นสิ
แล้วก็..อย่าลืมซื้อกับข้าวมานะ!”
----------
เมื่อตอนอายุ 40 ปี
ฉันบอกว่า..ฉันรักเธอ
เธอเก็บจานชามบนโต๊ะไปล้าง...พร้อมกับพูดว่า
“รู้แล้ว.. รู้แล้ว...รีบๆไปสอนการบ้านให้ลูกไป!”
----------
เมื่อตอนอายุ 50 ปี
ฉันบอกว่า..ฉันรักเธอ
เธอนั่งถักเสื้ออยู่ ..แล้วพูดกับฉัน..โดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา
“จริงหรือ? ในใจเธอ..ไม่ใช่คิดอยากจะให้ฉันตายเร็วๆรึไง?”
แล้ว..เธอก็หัวเราะไม่หยุด
----------
เมื่อตอนอายุ 60 ปี
ฉันบอกว่า..ฉันรักเธอ
เธอหัวเราะพลางทุบไหล่ฉัน
“ตาบ้า! ลูกๆก็โตกันหมดแล้ว.. ยังจะมาทำปากหวานอีก!”
----------
เมื่อตอนอายุ 70 ปี
เรา..นั่งอยู่บนเก้ายาว ..ทบทวนจดหมายรัก...
ที่ฉันเขียนให้เธอ...เมื่อ 50 ปีก่อน..ด้วยกัน
มืออันเหี่ยวย่นของเราสองคน..ก็จับกันไว้ตลอด
เมื่อฉันบอกว่า..ฉันรักเธอ
เธอมองหน้าฉันแล้วยิ้มให้
ถึงแม้ใบหน้าเธอ..จะเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่น
แต่..เธอก็คงยังแลดูสวยงาม..เสมอ
----------
เมื่อตอนอายุ 80 ปี
เธอบอกว่า..เธอรักฉัน
แต่..ฉันไม่ได้พูดอะไรสักคำ
เพราะว่า..ฉันร้องไห้ออกมา
นี่..เป็นวันที่ฉันมีความสุข..มากที่สุดในชีวิต
เพราะว่า..
ในที่สุด..เธอก็ยอมพูดออกมาว่า..
“ฉัน รัก เธอ”
Subscribe to:
Posts (Atom)
